THIRUKKURAL

Friday, February 12, 2016

வெற்றி வேற்கை - அதிவீர ராம பாண்டியன் - 82

1. எழுத்து அறிவித்தவன் இறைவன் ஆகும் - கல்வி கற்பித்த ஆசான் இறைவன் ஆவான்
2. கல்விக்கு அழகு கசடற மொழிதல் - குற்றமின்றி பேசுதலே கற்ற கல்விக்கு அழகு.
3. செல்வர்க்கு அழகு செழுங்கிளை தாங்குதல் - சுற்றத்தோடு கூடிய பெருங்குடும்பத்தை வகிப்பதே செல்வர்க்கு அழகு
4. வேதியர்க்கு அழகு வேதமும் ஒழுக்கமும் - வேதம் ஓதுவதும், ஒழுக்கத்தோடு இருப்பதுமே ப்ராம்மணர்களுக்கு அழகு.
5. மன்னவர்க்கு அழகு செங்கோல் முறைமை - நீதி தவறாது முறையோடு அரசு செய்வதே அரசர்க்கு அழகு.
6. வைசியர்க்கு அழகு வளர்பொருள் ஈட்டல் - குன்றாத செல்வத்தை சேர்ப்பதே வைச்யர்க்கு அழகு
7. உழவர்க்கு அழகு இங்குஉழுது ஊண் விரும்பல் - விவசாயம் செய்து உண்பதே உழவர்க்கு அழகு
8. மந்திரிக்கு அழகு வரும்பொருள் உரைத்தல் - வரப்போவதை முன்கூட்டியே ஆராய்ந்து உரைப்பதே மந்திரிக்கு அழகு
9. தந்திரிக்கு அழகு தறுகண் ஆண்மை - அஞ்சாமையும், வீரமுமே தளபதிக்கு அழகு.
10. உண்டிக்கு அழகு விருந்தோடு உண்டல் - விருந்தினரோடு உண்பதே உணவிற்கு அழகு
11. பெண்டிற்கு அழகு எதிர் பேசாதிருத்தல் - எதிர்த்துப் பேசாமலிருப்பதே பெண்களுக்கு அழகு
12. குலமகட்கு அழகு தன் கொழுநனைப் பேணுதல் - கணவனைப் பார்த்துக் கொள்வதே குடும்பப் பெண்ணுக்கு அழகு
13. விலைமகட்கு அழகு தன்மேனி மினுக்குதல் - உடலைப் பிறர் கவரும் வண்ணம் அலங்கரித்துக் கொள்வது விலைமாதர்க்கு அழகு
14. அறிஞர்க்கு அழகு கற்றுணர்ந்து அடங்கல் - கல்வி பயின்று, ஆய்ந்தறிந்த அறிஞர்க்கு அழகு அடக்கமாக இருப்பது.
15. வறிஞர்க்கு அழகு வறுமையில் செம்மை - வறுமையில் வாடும்போதும் ஒழுக்கமாக இருப்பது வறியவர்களுக்கு அழகு
16. தேம்படு பனையின் திரள் பழத்து ஒருவிதை
வானுற ஓங்கி வளம்பெற வளரினும்
ஒருவருக்கு இருக்க நிழலாகாதே
பொருள்: சுவைமிக்க பெரும் பழத்தின் விதையில் வானுயர வளர்ந்தாலும், பனைமரம் ஒருவருக்கும் நிழல் தராது.
17. தெள்ளிய ஆலின் சிறுபழத்து ஒருவிதை
தெண்ணீர் கயத்துச் சிறுமீன் சினையினும்
நுண்ணியதே ஆயினும் அண்ணல் யானை
அணிதேர் புரவிஆள் பெரும் படையோடு
மன்னர்க்கு இருக்க நிழலாகுமே.
பொருள்: ஆலமரத்தின் சிறிய பழத்தின் விதை, தெளிந்த நீர்கொண்ட குளத்து மீனின் முட்டையை விட சிறியதே ஆயினும், பெருமை மிக்க யானை, அலங்கரித்த தேர், காலாட்படையோடு கூடின மன்னர்க்கு நிழல் தரும்.
18. பெரியோர் எல்லாம் பெரியரும் அல்லர் - உருவத்தில் பெரியவராக இருப்பவரெல்லாம் பெரியவர்கள் இல்லை.
19. சிறியோர் எல்லாம் சிறியரும் இல்லர் - உருவத்தில் சிறியவராக இருப்பவரெல்லாம் சிறியவர்கள் இல்லை.
20. பெற்றோர் எல்லாம் பிள்ளைகள் அல்லர் - நாம் பெற்ற எல்லா பிள்ளைகளுமே பிள்ளைகளாக இருக்க மாட்டார்கள்.
21. உற்றோரெல்லாம் உறவினர் அல்லர் - எல்லா உறவினரும் உண்மையில் உறவினர் இல்லை.
22. கொண்டோர் எல்லாம் பெண்டிரும் அல்லர் - மணம்புரிந்து கொண்ட எல்லாரும் மனைவிகள் அல்ல
23. அடினும் ஆவின்பால் தன்சுவை குன்றாது - சுண்டக் காய்ச்சினாலும், பசுவின் பால் சுவை குறையாது.
24. சுடினும் செம்பொன் தன்ஒளி கெடாது - நெருப்பிலிட்டு வாட்டினாலும் சுத்தமான பொன் ஒளி குறையாது
25. அரைக்கினும் சந்தனம் தன்மணம் அறாது - நன்றாக அரைத்தாலும் சந்தனத்தின் மணம் குறைவதில்லை
26. புகைக்கினும் கார் அகில் பொல்லாங்கு கமழாது - எவ்வளவு புகைத்தாலும் கரிய அகில்கட்டை துர்மணம் வீசாது
27. கலக்கினும் தண்கடல் சேறு ஆகாது - எவ்வளவு கலக்கினாலும் குளிர்ந்த கடல் சேறு ஆகிவிடாது.
28. அடினும் பால்பெய்து கைப்பு 
அறாது பேய்ச் சுரைக்காய் 
பால் விட்டுக் காய்ச்சினாலும், பேய்ச்சுரைக்காய் கசப்பு நீங்காது
29. ஊட்டினும் பல்விரை உள்ளி கமழாது - பலவித வாசனைகளை சேர்த்தாலும், உள்ளிப்பூண்டு நறுமணம் வீசாது
30. பெருமையும் சிறுமையும் தான்தர வருமே - நம் நடத்தையால் தான் நமக்கு மேன்மையும், கீழ்மையும் வரும்
31. சிறியோர் செய்த சிறுபிழை எல்லாம்
பெரியோர் ஆயின் பொறுப்பது கடனே
சிறியவர்கள் செய்யும் சிறு, சிறு பிழைகளையெல்லாம் பெரியவர்கள் பொறுத்துக் கொள்ள வேண்டும்
32. சிறியோர் பெரும்பிழை செய்தனராயின்
பெரியோர் அப்பிழை பொறுத்தலும் அரிதே
சிறியோர் செய்யும் பிழைகள் பெரிதாக இருந்தால், பெரியோர்கள் அதை பொறுத்துக் கொள்ளல் அரிது.
33. நூறாண்டு பழகினும் மூர்க்கர் கேண்மை
நீர்க்குள் பாசிபோல் வேர் கொள்ளாதே
நூறாண்டுகள் பழகியிருந்தாலும் முரடர்களின் நட்பு நிலைக்காது.  அது நீரிலிருக்கும் பாசி போல் வேர் ஊன்றாது.
34. ஒருநாள் பழகினும் பெரியோர் கேண்மை
இருநிலம் பிளக்க வேர் வீழ்க்குமே
ஒருநாள் பழகியிருந்தாலும் பெரியோரின் நட்பு, நிலத்தைப் பிளந்து செல்லும் வேர் போல ஊன்றிடும்
35. கற்கை நன்றெ கற்கை நன்றே
பிச்சை புகினும் கற்கை நன்றே
பிச்சையெடுத்தாவது கல்வி கற்பதே நல்லது
36. கல்லா ஒருவன் குலநலம் பேசுதல்
நெல்லினுள் பிறந்த பதர் ஆகுமே
கல்வியறிவில்லாத ஒருவன் தன் குலப்பெருமை பேசுவது நெல்லுக்கு நடுவே தோன்றும் குப்பைச் செடி போன்றது.
37. நாற்பால் குலத்தின் மேற்பால் ஒருவன்
கற்றிலன் ஆயின் கீழ் இருப்பவனே
நான்கு வர்ணங்களில் மேல் வர்ணத்தவனான ஒருவன் கல்லாதவனாக இருந்தால் அவன் கடையனே
38. எக்குடி பிறப்பினும் யாவரே ஆயினும்
அக்குடியிற் கற்றோரை மேல்வருக என்பர்
கற்றவர்கள் எந்த குடியில் பிறந்தவராக இருந்தாலும், யாராக இருந்தாலும் அவர்களை மற்ற கற்றவர்கள் மேலே வரவேற்று ஏற்றுக் கொள்வார்கள்
39. அறிவுடை ஒருவனை அரசனும் விரும்பும் - அறிஞனை அரசனும் விரும்புவான்
40. அச்சம் உள்ளடக்கி அறிவு அகத்துஇல்லாக் 
கொச்சை மக்களைப் பெறுதலின் அக்குடி
எச்சம் அற்று ஏமாந்து இருக்கை நன்றே
பயந்தாங்கொள்ளியான, அறிவில்லாத, உபயோகமற்ற பிள்ளைகளைப் பெறுவதை விட ஒரு குடும்பம் சந்ததியே இல்லாமலிருப்பதே மேல்.
41. யானைக்கு இல்லை தானமும், தர்மமும் -  நீளமான கையிருந்தும் யானை தான, தர்மம் செய்வதில்லை.
42. பூனைக்கு இல்லை தவமும் தயையும் - கண்ணை மூடிக்கொண்டிருந்தாலும் பூனை தவமும், தயையும் கொள்வதில்லை
43. ஞானிக்கில்லை இன்பமும் துன்பமும் - மெய்யறிவுள்ளோர்க்கு இன்ப, துன்பங்களில்லை
44. சிதலைக்கு இல்லை செல்வமும், செருக்கும் - செல்வத்திலும், சுவடிகளிலுமே இருந்தாலும் கரையானுக்கு அதனால் பணவசதியும், கர்வமுமில்லை. அது இரண்டையுமே அழித்து விடும்
45. முதலைக்கு இல்லை நீத்தும் நிலையும் - ஓட்டமோ, நிலைத்ததோ. முதலைக்கு எல்லா நீரும் ஒன்றுதான். எங்கும் அது மூர்க்கமாகவே இருக்கும்
46. அச்சமும் நாணமும் அறிவு இல்லோர்க்கு இல்லை - கல்லார்க்கு எதைப் பற்றியும் பயமோ, வெட்கமோ இல்லை
47. நாளும் கிழமையும் நலிந்தோர்க்கு இல்லை - வசதியில்லாதவர்க்கு எல்லா நாளும் ஒன்றுதான்
48. கேளும் கிளையும் கெட்டோர்க்கு இல்லை - கெட்டவர்களுக்கு நட்பும், சுற்றமும் இல்லை
49. உடைமையும் வறுமையும் ஒருவழி நில்லா - செல்வமும், வறுமையும் ஓரிடத்திலேயே இருக்காது
50. குடைநிழலில் இருந்து குஞ்சரம் ஊர்ந்தோர்
நடைமெலிந்து ஓர்ஊர் நண்ணினும் நண்ணுவர்
யானைமீதமர்ந்து வெண்கொற்றக்குடையின் கீழ் சென்றோரும், பிழைப்புக்காக வேற்றூருக்கு தள்ளாடி நடந்தே செல்ல நேரிடும்.
51. சிறப்பும் செல்வமும் பெருமையும் உடையோர்
அறக்கூழ்ச் சாலை அடையினும் அடைவர்
சிறப்பும் செல்வமும் பெருமையும் உள்ளவர்களும் உணவிற்கு தர்ம சத்திரத்தை அடையும் காலம் வரலாம்.
52. அறத்திடு பிச்சை கூவி இரப்போர்
அரசோடு இருந்து அரசாளினும் ஆளுவர்
பிறர் தர்மத்திற்காக இடும் பிச்சையை கேட்டு வாங்கி உண்போரும் அரசராகும் காலம் வரலாம்
53. குன்று அத்தனை இருநிதியைப் படைத்தோர்
அன்றே பகலே அழியினும் அழிவர்
இரு பெரு மலையளவு செல்வம் உள்ளவர்களும் ஒரே பகலில் அழிந்தாலும் அழிந்து விடுவர்
54. எழுநிலை மாடம் கால்சாய்ந்து உக்குக்
கழுதை மேய்பாழ் ஆயினும் ஆகும்
ஏழடுக்கு மாட மாளிகையும் அடியோடு சாய்ந்து கழுதை மேயும் பாழ் நிலமானாலும் ஆகும்.
55. பெற்றமும் கழுதையும் மேய்ந்த அப்பாழ்
பொற்றொடி மகளிரும் மைந்தரும் கூடி
நெற்பொலி நெடுநகர் ஆயினும் ஆகும்
காளை மாடும், கழுதையும் மேய்ந்து கொண்டிருந்த பாழ்நிலமும், பொன் வளையல்கள் அணிந்த மகளிரும், ஆண்களும் கூடி வாழும் நெற்குவியல் மிக்க பெரு நகரமானாலும் ஆகலாம். 
56. மண அணி அணிந்த மகளிர் ஆங்கே
பிண அணி அணிந்து தம்கொழுநரைத் தழீஇ
உடுத்த ஆடை கோடியாக
முடிந்த கூந்தல் விரிப்பினும் விரிப்பர்.
கல்யாண ஆடை அணிந்த மகளிரும் அன்றே அதே ஆடை கோடி ஆடையாகி விதவைக் கோலம் பூண்டு, தன் கணவனைத் தழுவி முடிந்த கூந்தலை விரித்து அழுதாலும் அழுவர். 
57. இல்லோர் இரப்பதும் இயல்பே இயல்பே - இல்லாதவர் பிச்சை கேட்பது இயற்கையே
58. இரந்தோர்க்கு ஈவதும் உடையோர் கடனே - இல்லையென்று பிச்சையெடுப்பவர்க்கு பிச்சையிடுவது செல்வம் உடையவர்க்குக் கடமையே.
59. நல்ல ஞாலமும் வானமும் பெறினும்
எல்லாம் இல்லை இல் இல்லோர்க்கே
பூமியும், வானும் அடைந்தாலும் மனையாள் இல்லாதவர் ஒன்றும் இல்லாதவரே
60. தறுகண் யானை தான் பெரிது ஆயினும்
சிறுகண் மூங்கில் கோற்கு அஞ்சுமே
அச்சமில்லாத பெரிய யானையும், சிறு கணுக்களை உடைய மூங்கில் கோலுக்கு அஞ்சும்.
61. குன்றுடை நெடும் காடு ஊடே வாழினும்
புன் தலைப் புல்வாய் புலிக்கு அஞ்சுமே
மலைகளோடு கூடிய பெருங்காட்டில் வாழ்ந்தாலும், சிறுதலை உடைய மானானது புலிக்கு அஞ்சும்
62. ஆரையாம் பள்ளத்து ஊடே வாழினும்
தேரை பாம்பிற்கு மிக அஞ்சுமே
ஆரைப்பூண்டு மிகுந்த பள்ளத்தில் வாழ்ந்தாலும் தேரைக்கு பாம்பென்றால் பயமே.
63. கொடுங்கோல் மன்னர் வாழும் நாட்டில் 
கடும்புலி வாழும் காடு நன்றே
கொடுங்கோல் ஆட்சி செய்யும் நாட்டை விட, கடும் புலி வாழும் காடு நல்லது.
64. சான்றோர் இல்லா தொல் பதி இருத்தலின் 
தேன் தேர் குறவர் தேயம் நன்றே
சான்றோர் இல்லாத பழைய ஊரை விட, தேனைத் தேடித் திரியும் குறவர் நாடு நல்லது
65. காலையும் மாலையும் நான்மறை ஓதா
அந்தணர் என்பர் அனைவரும் பதரே - இருவேளையும் வேதம் ஓதாத அந்தணர் பதரே
66. குடி அலைத்து இரந்து வெங்கோலோடு நின்ற 
முடியுடை இறைவனாம் மூர்க்கனும் பதரே
இறைவனுக்கு ஒப்பான அரசனும், குடிமக்களை வருத்தி அவர் பொருள் பறித்து கொடுங்கோலாட்சி செய்தால் அந்த மூர்க்கனும் பதரே
67. முதல் உள பண்டம் கொண்டு வாணிபம் செய்து 
அதன் பயன் உண்ணா வணிகரும் பதரே
மூலதனம் இருந்தும் அதனால் வாணிபம் செய்து உண்ணாத வணிகரும் பதரே
68. வித்தும் ஏரும் உளவா இருப்ப
எய்த்து அங்கிருக்கும் ஏழையும் பதரே
விதையும், ஏரும் தயாராக இருந்தும், அதனைக் கொண்டு உழவாத சலித்திருக்கும் உழவனும் பதரே
69. தன் மனையாளைத் தாய் மனைக்கு அகற்றிப் 
பின்பு அவள் பாராப் பேதையும் பதரே
மனைவியை அவள் தாய் வீட்டுக்குத் துரத்தி விட்டு, திரும்பியும் பார்க்காத மடையனும் பதரே.
70. தன் மனையாளைத் தனி மனை இருத்தி
பிறர் மனைக்கு ஏகும் பேதையும் பதரே.
மனைவியைத் தனியே வீட்டில் விட்டு விட்டு, அடுத்தவளைத் தேடும் மடையனும் பதரே
71. தன் ஆயுதமும் தன் கையிற் பொருளும்
பிறன் கையில் கொடுக்கும் பேதையும் பதரே
தொழிலுக்கு வேண்டிய தன் கருவியையும், தன் செல்வத்தையும் அடுத்தவனிடம் கொடுக்கும் மடையனும் பதரே
72. வாய்ப் பறையாகவும் நாக்கு அடிப்பாகவும்
சாற்றுவது ஒன்றைப் போற்றிக் கேண்மின்
வாயையே பறையாகவும், நாக்கை அடிக்கும் கோலாகவும் கொண்டு அறிவுரை கூறும் சான்றோர் கூற்றைப் போற்றி கேட்க வேண்டும்
73. பொய்யுடை ஒருவன் சொல் வன்மையினால்
மெய் போலும்மே மெய் போலும்மே
சொல் வன்மையுடைய ஒருவன் சொல்லும் பொய்யும் மெய் போலவே தோன்றும்
74. மெய்யுடை ஒருவன் சொல்ல மாட்டாமையால்
பொய் போலும்மே பொய் போலும்மே
பேச்சுத் திறமையில்லாத ஒருவன் சொல்லும் மெய்யும் பொய் போலவே தோன்றும்
75. இருவர் தம் சொல்லையும் ஏழுதரம் கேட்டே
இருவரும் பொருந்த உரையார் ஆயின்
மனுமுறை நெறியின் வழக்கிழந்தவர் தாம்
மனமுற மறுகி நின்று அழுத கண்ணீர்
முறையுறத் தேவர் மூவர் காக்கினும்
வழி வழி ஈர்வதோர் வாளாகும்மே
இருதரப்பினர் கூறுவதையும் பலமுறைக் கேட்டும், இருவரும் ஒப்ப நீதி கூறாவிடில், வழக்கில்  தோல்வியுற்றவர் மனமாற அழும் கண்ணீர் நீதி உரைப்பவர் தலைமுறைகளையும் மும்மூர்த்திகளும் முறையாகக் காத்தாலும் அழித்துவிடும்
76. பழியா வருவது மொழியா தொழிவது - நமக்குப் பழிவரும் எந்த சொல்லையும் சொல்லாது விட்டொழிக்க வேண்டும்
77. சுழியா வருபுனல் இழியா தொழிவது - சுழலாக வரும் நீர் வெள்ளத்தில் இறங்கக் கூடாது
78. துணையோடு அல்லது நெடுவழி போகேல் - தனியாகத் தொலைதூரப் பயணம் செய்யக் கூடாது.
79. புணைமீது அல்லது நெடும்புனல் ஏகேல் - தெப்பத்தின் மேல் செல்லாமல், நீண்ட பெரும் நீரோட்டத்தில் நீந்தக் கூடாது.
80. எழில் ஆர் முலை வரி விழியார் தந்திரம்
இயலாதன கொடு முயல்வு ஆகாதே.
அழகான தனங்களையும், மை தீட்டிய கண்களையும் கொண்ட மாதர் தந்திரங்களில் மயங்கித் தகாத கொடுங்கார்யங்களில் இறங்கக் கூடாது
81. வழியே ஏகுக வழியே மீளுக - நல்ல நேர்மையான வழியிலேயே சென்று, வர வேண்டும்
82. இவை காண் உலகிற்கு இயலாம் ஆறே - இவையே உலகில் நடந்து கொள்ளும் முறை.

No comments:

Post a Comment